31 oktober 1990

Na Versailles

November bijna en op ’t grasveld naast de cementfabriek
waren ze vliegtuigpropellers aan ’t verzagen
tot brandhout, ja, gewoon met de spanzaag
ze kleedde zich uit maar ik moest blijven kijken
naar die man en dat jongetje, daarzo bezig, al maandenlang

ze pakte ’t geld aan van over de and van ’t kamerschaerm
geld dat met iets van spijt werd nageteld toen ik
tenslotte m’n boordje weer had omgeknoopt en
met m’n elleboog een stofje van m’n hoed afveegde-
hoe naakt ze was daarvoor, op altijd weer die lange zwarte
kousen na, die knisperend elkaar soms raakten

zo vergleed de middag, m’n hand langs de trapleuning omlaag
een sterke zuurkoollucht op de portalen en kou
hing in de kleren van de vent die na me kwam
zaagsel stoof voorbij de halte in de Dxc3xbcsseldorferstrasse

Hans Tentije

Zweed

Zojuist was hier nog een Zweed.
’t Zal wel een ongelukje geweest zijn…

Knie

Toen het zwembad zijn deuren sloot, ze weer opende en uiteindelijk toch echt dicht ging, al bleek de zomer nog tot vandaag voort te duren, toen begon ik voorzichtig aan weer hard te lopen. Na de slepende problemen met mijn knie, waardoor ik ten slotte maar besloot te gaan zwemmen, waarmee de bewering dat een probleem geen probleem is maar een kans mooi werd gexc3xafllustreerd, na die kans dus, was ik natuurlijk er beducht voor die knie te forceren.
Nu zijn er wee maanden verstreken, loop ik weer een aardig rondje door het park en heb ik van mijn knie toch helemaal geen last.

Gelukkig maar: wat zou ik anders moeten gaan doen om dit ouder wordende lichaam dat veel tijd op een stoel van de zaak doorbrengt aan de gang te houden?

Giggle

* Ga naar Google *

* Zoekterm ‘Failure’ *

* klik op ‘Ik doe een gok’ *

27 oktober 1990

Niks geen romantic agony

Vandaag is er weer eens herfst: mist, vallende blxc3xa2ren, schimmen
e.d. attributen meer.

Je zou niet op willen staan maar doet het toch,
in de hoop dat het zich wreekt,
bijv. door de komst van de Grote Treurnis,
de Absolute Melancholie, de Zucht naar het Oneindige o.i.d.,
dan heb je dat tenminste nog.

Maar er komt niets:

buiten, op straat,
lopen in de mist op de gevallen blxc3xa2ren schimmige vrouwen;
doodgewoon
onmogelijk is het
ze te zien als Belles Dames sans Merci of Persecuted Virgins.

Hoe je het ook probeert.

Morgen waarschijnlijk weer zo’n dag.

Anton Korteweg

Oud papier

Het meisje, of moet ik toch ‘jonge vrouw’ zeggen? (maar dat leest weer zo stijf), het meisje draagt een hoge doos naar de stoeprand. Vanavond wordt het oud papier opgehaald. De doos bevat er zo te zien niet veel van. Even later komt ze nogmaals aangelopen, nu met een vrij platte doos die tot de rand gevuld is. Deze doos zet ze op de andere.
Het waait vandaag nogal in Groningen. Zij heeft haar kont dan ook nog niet gekeerd of de enveloppen en reclamefolders beginnen zich te roeren. Daar vliegt de eerste al de straat in, en de tweede en de derde. Ik vraag me af of de oudpapierinzamelaars zich papierprikkers zullen wanen…

Potje golfen?

this way please

mp3 speellijst?

Van de ene dag op de andere past het stekkertje van de koptelefoon niet goed meer in het contactgaatje van de speler. Ja, het gaat er wel in, maar om zowel met mijn linker- als met mijn rechteroor muziek te kunnen horen, moet ik het stekkertje zo’n beetje half naar buiten trekken en het dan ook nog een beetje naar xc3xa9xc3xa9n kant duwen. Niks aan, op die manier.
De mp3 speler ligt hier nu dus werkeloos te wachten op het vonnis dat weldra over hem uitgesproken zal worden.

Een nieuwe dan maar?

De zomervakantie heeft een aanzienlijk gat in mijn reserves geslagen. Dat wist ik al wel terwijl het gebeurde. Nu ligt de vakantie al weer ver achter mij, in ieder geval gevoelsmatig, maar het gat is nog vrijwel net zo groot. En de chocoladeletters liggen al weer in de winkel…

Rechthoekig versus rond

Ik legde mijn krant terzijde en keek naar mijn kamer. Eigenlijk zijn het twee aaneengeschakelde rechthoekige kamers, parallepipidums om precies te zijn, die met hun zijkant tegen elkaar liggen. Met mijn gedachten nog half bij wat ik gelezen had, was ik mij op een intense manier bewust van afmeting en volume van de mij als kamer omringende ruimte. Vooral het volume lijkt dan haast tastbaar. Dat gevoel heb ik wel vaker; ik vind het moeilijk te omschrijven.

En ik vroeg mij af of het (permanent) bewonen van meer ronde ruimtes merkbare invloed zou hebben op mijn persoonlijkheid.

Contrast

Het nieuwsbulletin op de radio sprak natuurlijk over vogelgriep. Het bericht eindigde met: in Azixc3xab zijn al ruim 60 mensen aan de ziekte overleden.

De aansluitende reclameboodschappen gingen niet over de dreigende pandemie. Exc3xa9n spotje noemde wel een andere ziekte: iedere 30 seconden overlijdt iemand aan malaria.