Het is een zomerse skate dag. Bovenop de oude sluis bij Schaphalsterzijl eet ik een welverdiende krentenbol en kijk uit over het vlakke land waardoorheen het Reitdiep stroomt. Het is hier werkelijk stil.
Een vrouw en een man en een hond lopen op de oever links van mij. Die oever is vrij steil en hoog, net als het gras dat er groeit. De man probeert de hond het water in te krijgen. Hij geeft de hond een lekker hapje en gooit het volgende in het water. De hond kijkt het verlangend na, maar heeft er geen nat pak voor over. Geef die hond een duw, denk ik, en: waarom moet die hond eigenlijk het water in?
Als de vrouw zich met de hond gaat bemoeien zie ik dat de man met de riem een balletje naar de kant probeert te hengelen.
De vrouw is doortastender. De hond stribbelt nog tegen maar ligt er toch in. Hij zwemt twee meter bij de vrouw vandaan en klimt dan, met de nodige moeite, snel op de wal. De vrouw is net te laat om hem terug te duwen.
Van tussen de oude sluismuren dringt het ietwat nerveuze gepruttel van een percolator zich de scene in. Een klein sloepje wordt door een klein buitenboordmotortje het toneel opgeduwd. Aan boord drie mensen; een stevig gebouwd paar naast elkaar in het midden, aan het roer een stevig gebouwde man. Het water staat het schuitje tot aan de boorden. Het indringertje lijkt het toneel aan de tegenovergestelde zijde alweer te gaan verlaten als de opvarenden zich plots bewust worden van de situatie met het balletje. Resoluut wendt de stuurman de motor, traag keert het vaartuig zich naar bakboord. xe2x80x9cPas op voor die tak!xe2x80x9dgilt een van de passagiers. De operatie verloopt voorspoedig. Het balletje wordt aan wal geworpen, het motortje slaat af maar laat zich weer starten, en alle spelers verlaten tevreden mijn toneel.
Ik blijf nog even.
remkovar 