Vuurvlindertje by Herman Heijermans
My rating: 5 of 5 stars
Ik lees de Salamander uit 1975, gevonden in het boekenkastje aan de Hoornsedijk in Groningen. En wat een heerlijke verrassing is dit bijna 100 jaar oude, onvoltooid gebleven boek. A.M. de Jong schreef in zijn nawoord onder meer dit:
Hier eindigt het manuscript van Heijermans’ laatste groote werk, het fijngeweven verhaal van de verwikkeling der levens rond Droomkoninkje’s heftige zusje, wier hartstochtelijk reageeren op de kleine en groote dingen om haar heen de lichtende kern vormt van het ontroerende boek. Vuurvlindertjes felgulzige leven temidden van al de conflicten der opgroeiende en reeds volwassen persoonlijkheden rondom haar, had de volle, overgegeven liefde, de glimlachende aandacht, de gespannen en teeder bewogen aandacht van Heijermans’ warme hart, en hoe diep en levendig en vreugdevol het sloeg voor het naïeve wonder, dat het kind is, bewijst bladzijde na bladzijde ook van dit groot-en fijn-menschelijke boek,waarin de levens van zoo vele goede en het goede willende menschen dooreen kruisen en elkaar in hopeloos misverstaan voortdurend krenken, wonden en benadeelen.
En dan is het ook nog eens prachtig geschreven. Lees maar hoe Heijermans vertelt hoe Leentje aardappels gaat bakken voor haar zieke tante en broer:
Kwiek, in elk van’r gebaren de zieke tante nabootsend, borg ze de niet gebruikte tafelvoorwerpen in de kasten, klom op stoelen als ze’r niet bij kon, en in’t keukentje, op’t punt de half-gare aarpels nòg’ns te koken, kreeg ze den inval-omzalig-bij-te-zingen, om ze liever te bakken,zoo as tante Toos’t zoo héérlijk met’n klontje vet kon. Sekuurtjes, pienter wijfje, dat’r niet an dacht, om zich te branden, zette ze de pan op, eerst droog, toen met’t uit den keulschen pot gejaapt geel kluitje, dat pssscht!….pssscht!….schreeuwde, en tusschen de sputterende bobbeltjes door, as’n paling, die de bibberatie te pakken had, langs den pannerand weg prebeerde te kommen, en as’t zag dat’t nergens lukte, dat’r geen gaatje was om tusschen door te sliepen, as’n tol die z’n vaart kwijtraakte bleef kribbebijten, en met zes belleblaasies tegelijk an z’n neus pissscht, pissscht bleef jengelen, tot’t de pan ‘r keel uithing, en’r van’t krijschleelijkie met al z’n praats, niks as’n bruin plassie overschoot. As tante in gos naam maar niet te vroeg uit’r bed kwam….Zoo’n kookspelletje was tienmaal fijner, as in de voorkamer opgesloten zitten, met je-mag-dit-en-je-mag-dat-niet!
Je kunt het boek hier als e-book ophalen, dus waar wacht je nog op!
https://dbnl.nl/titels/titel.php?id=h…
View all my reviews
remkovar 