Jaren geleden zag ik de prachtige muziekfilm Latcho Drom waarin Tony Gatlif het verhaal van de Roma en Sinti vertelt aan de hand van hun muziek, een reis van Noord India naar Spanje, van Indiase muziek naar flamenco, van warm langs koud en mistig naar warm. Maar nooit echt thuis.
Een aantal maanden geleden las ik Tim Riley’s biografie van John Lennon en bij dat verhaal zocht ik geregeld muziek van Lennon en The Beatles op Youtube. Zo vond ik ook Concert for George, waarvan vooral het sitarspel van Anoushka Shankar me imponeerde. (laat ik er meteen bij zeggen dat ik van sitarspel niet zoveel verstand heb)
Gisteren suggereerde Spotify me te luisteren naar Travelller, een cd van Anoushka Shankar. Omdat ik eerder geluisterd heb naar muziek van Fatoumata Diawara; de wegen der algoritmen zijn niet altijd eenvoudig te doorgronden, maar de resultaten zijn regelmatig een aangename verrassing. Deze keer leek dat mee te vallen. Niet dat de muziek me tegenviel, maar heel verrassend leek het niet te worden. Totdat zich, na enkele minuten huppelende tablaklanken met daaromheen sitar en gitaar, die het eigenlijk al aankondigde, maar ik lette niet erg op, totdat zich plotseling de stem van de flamenco erbij voegde. Si no pueda verla heet een van de nummers waarin die combinatie wordt gemaakt. En die had ik nog niet eerder gehoord.
Shankar maakt hier van Latcho Drom een mooie cirkel door de Indiase wortel te verbinden met de Spaanse uitlopers. Bijzonder en mooi.
remkovar 