Ik zag het televisieprogramma ‘Kassa’ omdat er iets gezegd zou gaan worden over die reclame voor kalfsvlees die mij wil doen geloven dat kalveren tegenwoordig zo’n mooi leven hebben dat ze na een maand of wat graag naar het slachthuis huppelen. Als dank voor de goede zorg natuurlijk. Nou, dat blijkt helemaal waar te zijn.
Zodoende zag ik ook het onderwerp over het echtpaar dat een nieuw huis kocht en het oude niet kwijt kan. Nu betalen ze iedere maand xe2x82xac700,- aan de hypotheekverstrekker voor dat leegstaande huis, dat ze niet mogen verhuren. Vervelend natuurlijk, en de regering gaat er dan ook wat aan doen. Wat zou er toch van ons moeten worden als we de regering niet hadden!
Mevrouw en meneer huizenbezitter kregen natuurlijk ook nog even de gelegenheid ons te vertellen welke funeste invloed deze malaise op hun leven heeft. Sinds zij de onvrijwillige bezitters zijn van twee huizen moeten zij bij elke aankoop goed nadenken of zij dat wat ze willen kopen wel echt willen hebben en of ze het wel echt nodig hebben. En dat is toch geen manier van leven.
En ik dacht: misschien is het helemaal niet zo gek, na te denken of je iets echt wilt hebben dan wel nodig hebt.