Wat zit er in: Buisman?

Onlangs ving ik bij toeval op dat de oude heer Buisman was overleden. Ik kende hem niet persoonlijk, maar natuurlijk wel het produkt dat hem ‘onsterfelijk’ heeft gemaakt: Buisman aroma, <a href="http:// http://www.koninklijkebuisman.nl/consument_ned/cons_frameset.htm
“>anno 1867. Welk jaartal doet vermoeden dat de heer Buisman telg was uit een al ouder geslacht.

Ik herinner mij het kleine bruine potje dat onontbeerlijk was bij het zetten van koffie uit de tijd dat mijn oma nog leefde. Dat is al lang geleden en ik vroeg mij dan ook af of dat korrelige poeder, dat zo gemakkelijk plakkerig werd, nog wel zou bestaan. Zeker is dat ik nog niemand heb gehoord over die handige Buismanpadjes voor in de Senseo.

Maar ik had de vooruitgang toch overschat. In het schap waar alle koffievarianten zich bevinden staat nog altijd het kleine potje van Buisman. In twee varianten zelfs, waarvan ik natuurlijk de classic koos. De opsomming van ingredixc3xabnten is ouderwets kort, hier geen poespas met E-nummers en zo:
xc2xb7 glucosestroop
xc2xb7 melasse

Dat is het.

En het effect op de koffie?
Die wordt er in ieder geval donkerder door (in ieder geval als je koffie met (gekookte) melk drinkt, zoals ik), waardoor een indruk ontstaat van sterke koffie. De smaak verandert enigszins in de richting van ‘gebrand’, is dus wat pittiger, maar niet per se op een manier die de onwetende drinker met koffie zal associxc3xabren. Ik zou haast zeggen: je moet het leen drinken. Maar dat is weer wat overdreven natuurlijk…