Exit boerderijwinkel

Tussen de winkels die het plein omzomen, een plein zoals dat in de jaren 60 van de vorige eeuw (wat klinkt dat lekker lang geleden) werd gebouwd als centum van de wijk waar die mensen zijn achtergebleven wier inkomen zich onvoldoende ontwikkeld heeft om zich een Vinexwoning te kunnen veroorloven, op dat plein was naast de Super plotseling De Boerderijwinkel opgedoken. Een vreemde eend op dit plein, maar misschien de voorbode van een nieuwe tijd.

Ik liep er wel eens binnen, tijdens mijn lunchwandelingetje, en kocht een boerenkaasje met korianderzaad, een pompoen of een bakje biologische aardbeien. Ook ik zou me wel wat doortastender kunnen gedragen als het om milieubewust en diervriendelijk inkopen doen gaat.

Druk was het nooit in het toch kleine winkeltje.

Totdat de etalageruit geheel bedekt werd met A4’tjes die samen de totale leegverkoop verkondigden. ‘Wij kunnen het financieel niet langer redden’, stond er linksonder nog bij, en daarin proefde ik een zekere bitterheid. De prijzen werden gehalveerd en de zaak begon te lopen. Met dozen vol werden jam, reinigingsmiddelen, koeken en pasta’s, alle van biologische makelij, het pand uitgedragen. Ik kocht mijn laatste boerenkaasje en een paar pakjes thee en voelde een lichte gxc3xaane tussen al die koopjesjagers.

Nu hangt er nog xc3xa9xc3xa9n groot vel papier. ‘Bedankt, de winkel is leeg’, staat erop. En dat kun je ook weer op meerdere manieren lezen.