De eerste werkweek na de vakantie begon natuurlijk met denodige tegenzin, de enigszins vervaagde vertrouwdheid met kamers en gangen enmensen en, na enkele uren, de vaststelling dat alles alweer helemaal gewoonwas.
Eerst waren er de onvermijdelijke en tegelijkertijdgeruststellende xe2x80x98leuke vakantie gehad?xe2x80x99-gesprekjes. (ik voel me altijd weer enigszins ongemakkelijk, ja zelfs een beetje schuldig wanneer ik mijzelf voor de 4e en de 5ekeer vrijwel dezelfde zinnen hoor uitspreken, alsof ik de 6ebelangstellende tekort doe door hem dezelfde woorden te geven als ik devoorgaande 5 keer ten beste heb gegeven) En in de loop van de dag maakten dezesteeds meer plaats voor het werk dat was blijven liggen omdat het niet voldoendeurgent was om door collegaxe2x80x99s te worden overgenomen.
Zo glij ik weer in de structuur die zoveel duidelijker isdan die waaraan ik gewend was gedurende de voorgaande 2xc2xbd week. Eten en drinken,waken en slapen, van de ene dag op de andere heeft alles weer zijn eigen momentin het geheel. En, misschien heeft het met leeftijd te maken, na die eerste dagoverviel mij telkens aan het eind van de middag een onmiskenbare neiging totknikkebollen.
(Wat is dat nu weer voor reactie… :s)
Je sliep door de eerste beving heen? Zonde! Ga zo hoog mogelijk in huis slapen, want immers: hoe hoger, hoe meer je heen en weer geschud wordt… dan ontwaak je wel! 🙂
LikeLike
@Wenz: Dan moet ik het dak op, wat gezien de vochtige weersvoorspelling en het naderende najaar om een ruime uitrusting vraagt.
(die mobiele reactie heb ik maar verwijderd)
LikeLike
Doen! Heb je zonder aardbeving ook nog een spannend avontuur beleefd! 😉
(Ja slim, dat was duidelijk spam.)
LikeLike
Volgens het berichtje had je wel ‘opgeschrikt’ moeten zijn en ook iets moeten ‘voelen’.
Bouw een kaartenhuis op je eettafel en hou ‘m in de gaten. Wie weet valt er iets op te schrikken.
LikeLike
Wees blij dat het maar zo’n matige bevig was 😉 Ben altijd toch wel blij dat we hier in het platte Nederland niet onderworpen worden aan de meest afschuwelijke natuurrampen eigenlijk.
LikeLike
En ik was al wakker en tijdens het lezen in Cervantes werd ik vriendelijk heen en weer gewiegd. Dat noemen ze “grote ophef”?
LikeLike
@Moniq: Kijk, dat bedoel ik nou! (het voelt een beetje als ‘jaloers’)
@Mm: van die gelukkige omstandigheid ben ik mij ook vaak bewust…
LikeLike
Als ik het goed begrijp gaat het om een soort flubber vergelijkbaar met een ballon die leegloopt.
LikeLike
@Fausto: precies! dus als je een provincie met veel geraas heen en weer ziet schieten tussen de wolken, dan is dat Groningen…
LikeLike
Ik weet niet meer wanneer het was, maar heel lang geleden was iets soortgelijks mij overkomen. De volgende sprak iedereen over de aardtrillingen en dat er er wakker van waren geworden en sommigen hadden het heus gevoeld. Men zou het kunnen hebben gevoeld, maar het was volgens de berichtgeving in ons gebied nogal te verwaarlozen, dus ik weet tot op de dag van vandaag niet hoe het voelt als de aarde onder je voeten beweegt, laat staan of de ervaringsdeskundigen niet overdreven. Figuurlijk misschien wel, maar dat is weer een ander verhaal..dat terzijde, ik wil de goden natuurlijk niet verzoeken, maar als het niet al te kwalijke gevolgen hoeft te hebben, ben ik er natuurlijk ook liever bij dan in diepe slaap.
LikeLike
Als kind eens meegemaakt. Een kleine beving midden in de nacht waar ik wakker van werd. Ik vond het heel cool 🙂
LikeLike
🙂
Het is thuiskomen en tegelijktijd een soort indutten, tijdens vakanties gaan je zintuigen harder aan het werk lijkt het wel. Terug de routine in dus weer, nu.
En heel herkenbaar, dat gevoel een volgend iemand te kort te doen met diezelfde woorden. Ikzelf ga dan altijd snellere en kortere versies geven, gehaast bijna, terwijl die ander natuurlijk niet weet dat ik dit al tig keren verteld heb vandaag en dus helemaal niet verveeld is door mijn praatje. 🙂
LikeLike
Ach, daar ben ik al drie weken mee bezig. Elke nieuwe klant in de stoel: En hoe was je vakantie? Wel acht keer per dag. In het begin probeer ik nog aan ieder iets anders te vertellen maar inmiddels ben ik echt helemaal uitgescheten. Er zullen nu wel mensen zijn die denken dat ik er geen pest aan vond want ik praat er inmiddels maar overheen.
LikeLike
Maar met die schaar in de hand kun je toch gemakkelijk een ander onderwerp forceren? 😉
LikeLike