4 december 1990

Sinterklaasversje

liefste, in maannacht huilen
steeds de wolven in het bos;
in de bomen zitten uilen
en de waakhonden zijn los.

en over de velden dwalen
klamme spoken uit ’t moeras;
nergens zijn er nachtegalen
maar wel adders in het gras.

liefste, zal ik toch maar komen,
zijn wij beter af alleen?
zie, de maan schijnt door de bomen,
maar wie heeft een paard te leen?

Bergman

10 gedachten over “4 december 1990

Plaats een reactie