De een kocht een koffer, of liever twee koffers. Maar die tweede zag je niet, want die past precies in de eerste. Ze liep er wat lacherig mee onze kamer binnen.
Wat is een koffer?
De ander gebruikt nooit koffers; altijd een rugzak. Nu ja, een paar jaar geleden heeft zij ook een koffer gekocht. Ze ging met haar moeder een week op vakantie, met de auto. Maar verder gebruikt ze altijd de rugzak, als we dat maar niet uit het oog verliezen!
Toen ze thuis kwam met de gekochte koffer had haar vriend zich rot gelachen. Een koffer! Maar ook hij was later overgegaan tot de aanschaf van een koffer, waardoor hij haar als het ware bevrijdde van hxc3¡xc3¡r koffer.
Een koffer is een middel waarmee je je gezicht bepaalt, net als een rugzak. Waar een praktische keuze tussen koffer en rugzak voor de hand ligt, blijkt een principixc3xable keuze nodig te zijn.
Wat hebben we het toch druk met het vormgeven van onszelf. We moeten ons onderscheiden, duidelijk maken wie we zijn. En dat doen we het liefst door middel van producten. Voorwerpen (design), muziek (Arena vol of juist voor de kenner), reisbestemmingen (koffer of rugzak), evenementen, alles wordt ingezet om een gezicht te hebben. En het lijkt of we helemaal niet in de gaten hebben dat al die gezichtsbepalende alternatieven keuzes zijn die voor ons gemaakt worden, door anderen, en dat ze door zo velen tegelijk geconsumeerd worden.
Zo is ons zorgvuldig gecrexc3xaberde gezicht in werkelijkheid niet meer dan een masker. Er zit niet veel eigenheid achter. En wxc3¡t er is, blijft het best verborgen. We doen al gek genoeg. Stel je voor: een koffer!
Een CAO voor ezels. Hoe triest kan deze wereld worden? En nog triester… waarom is het eigenlijk nodig om die regels verplicht te stellen. Dat hadden de eigenaren zelf al moeten bedenken.
LikeLike
En met die kindertjes rondzeulen dan? Wie weet hebben ze wel andere plannen voor hun vrije dag. Gelukkig zijn waarschijnlijk niet slim genoeg om zich dit soort dingen af te vragen.
LikeLike
Nu nog een CAO voor de Spaanse stieren en we hoeven ons helemaal niet meer bevoorrecht te voelen dat we mens zijn… 😉
LikeLike
Zeer terecht, als je plichten moet vervullen heb je ook rechten!
LikeLike
Dan vraag ik me af in welke categorie mijn twee weekendtassen vallen 😉 Ik ben blij dat ik me niet zo met mijn imago bezig hou.. je zou er toch moe van worden zeg 8)
LikeLike
Is al die drukte om het imago niet gewoon een van de regels van het grote levensspel?
LikeLike
Daar zit wat in… Ik ging tot voor kort trouwens nooit op vakantie, maar dit jaar hopelijk wel weer, dus ik koop binnenkort een backpack. Nog als verjaarscadeautje van mijn ouders 🙂
LikeLike
ik vind het helemaal te gek 😀
LikeLike