Dilemma

Dinsdag is het weer tijd voor een tentamen, dat zich, zo is dat nu eenmaal geregeld, in Leiden af laat nemen. Deze keer begint het om 10 uur, ’s morgens.

Dat betekent vroeg van huis.

Dat geeft niks, ware het niet dat de nederlandse spoorwegen de afgelopen week enkele straffe staaltjes van onbetrouwbaarheid meenden te moeten tentoonspreiden. En nu verkeer ik al de hele dag, een vrije dag, met minder om mij af te leiden van dit groot dilemma, nu verkeer ik al heel de dag in twijfel welke de beste keuze van vervoer zal zijn.

Met de trein, dat wil zeggen: om 6.38 uur vertrek en hopen op een vlekkeloze dienstregeling die mij 20 minuten laat om van het station bij het tentamen te geraken, maar met de gelegenheid te lezen in Meneer Beerta of de Gravin van Parma.
Of toch met de auto, dat wil zeggen: ruim twee uur rijden heen, hopend op geen file, en even zo lang terug, zonder de gelegenheid iets anders te doen dan op de weg en haar gebruikers te letten terwijl ik het stuur vasthoud.

Hoe gek het ook mag klinken, ik slinger al de hele dag heen en weer, en vind geen rust.