Eerste tractaat (1)

Over het stelen van fruit

Wie fruit wil stelen moet om te beginnen twee dingen bezitten: een geboortestreek en een kindertijd. Pas dan zal hij kunnen gaan nadenken over de spartaanse wetten van de kunst, die talloze studixc3xabn op het gebied van de tuinbouw en de psychologie vereist. De eerste theoretici lieten zich misleiden door uiterlijke schijn (bij voorbeeld de knisperige sappigheid van zomerappels) en de adept vond in plaats van formules en raadgevingen teksten die eerder het document van zijn hedonistische liefhebberijen waren dan de geleerde summa van de kunst hoe verrukkelijke vruchten te stelen.
Ons volk heeft nog veel in te halen, vele eeuwenoude vooroordelen dienen te worden uitgeroeid. Geen wonder ook dat het merendeel van de teksten waarvan ik gebruik maak in dit tractaat, afkomstig is uit de buitenlandse, vooral Provenxc3xa7aalse en Italiaanse, literatuur. De processtukken van de arrondissementsrechtbank in Sanok maken uitsluitend melding van gewone fruitdieven, de zonder enig ontzag voor de sier en de gezondheid van de boom de boomgaarden plunderen met het oogmerk ’s ochtends wat zakken van het gekneusde fruit aan een verdachte moesmakerij te verkopen.

Voor mijn werk – bij ons het eerste in zijn soort – heb ik veel uit de traditie geput. Een flinke steun vond ik in min eigen ervaring alsook in de herinneringen van in het Sanokse befaamde fruittelers.

Ik overhandig dan nu deze verhandeling aan mijn Poolse broeders, opdat zij hun kleine grut zullen inwijden in genoemde kunst en het – God beware het – niet zullen straffen. Want de mens leeft niet bij brood alleen, maar ook bij verlangen. En het verlangen naar verboden zaken verzet bergen.

Marian Pankowski