De minister van Integratie helpt een handje…

In de nasleep van de moord op Theo van Gogh lijkt Nederland uiteen te vallen in een islamitisch en een niet-islamitisch deel. Explosies bij islamitische basisscholen, brandende moskeexc3xabn, we kennen ons eigen land niet terug en de minister president preekt dan ook saamhorigheid.

Drs. M.C.F. Verdonk, ook wel bekend als Rita Verdonk, is minister van Vreemdelingenzaken en Integratie. In verband met de ontwikkelingen ging deze minister van Integratie met 50 in Nederland actieve imams praten.

In Nederland zijn wij gewoon elkaar als begroeting een hand te geven. Er zijn religies, niet de meest vooruitstrevende inderdaad, die het een man verbieden een andere vrouw dan zijn eigen vrouw een hand te geven. Je ziet dit bijvoorbeeld bij streng orthodoxe Joden en bij een enkele islamitische variant. Dat weet de minister van Integratie natuurlijk ook, in ieder geval zou zij dit moeten weten.
Onder de 50 imams waarmee zij sprak was er 1 zo fundamenteel. 49 Mannen schudden de minister van Integratie de hand, deze ene niet. Met een hand op zijn borst en met een lichte neiging van zijn bovenlichaam sprak hij: met alle respect, ik mag u van vanwege mijn geloof geen hand geven. De minister van Integratie deed net of dit geheel nieuw voor haar was; zoiets geks had zij nog nooit meegemaakt! Met haar hand pontificaal uitgestoken, om iedereen de kans te geven dit affront van een minister van Integratie mee te maken, liet zij de man het nog een keer zeggen. Ze was echt geschokt: ‘nou breekt mijn klomp!’, straalde zij uit, ‘nou, dat belooft wat!!’

Deze subtiele bijdrage van de minister van Integratie aan het vergroten van begrip tussen de botsende culturen konden we de volgende dag op de voor pagina van de Telegraaf natuurlijk nog eens opnieuw beleven.

‘Volgend jaar kom ik weer, en dan spreken jullie allemaal Nederlands’. Met deze alleszins redelijke en realistische boodschap nam de minister van Integratie tenslotte afscheid.

Zo’n uitgestoken hand kan niemand weigeren natuurlijk!